Hz. Peygamber'e (S.A.V.) göre; "kendiniz için de istediğinizi mümin kardeşiniz için de istemedikçe imanınız kemâle ermiş sayılmaz". Kendinize sorun, gerçekten komşunuz için kaygı duyuyor musunuz? Eğer ihtiyaçları varsa, komşunuza yardım etmeye istekli misiniz?

   Günümüzde dünya küçüldü ve komşularımız arasına dünyanın her yerindeki açlar dâhil oldu. Gerçek insan olmak, sosyal adalete inanmak, açlığı ve ıstırabı hafifletmek için elimizden gelen her şeyi yapmaktır. Başkalarının ıstırabını hissetmeyen kalp, ilahi aşkı duyamaz.

   İnsanlar arasındaki dostluk, ortak ilahi aşka dayanmaktadır; bu dostluğa bağlanmış herhangi bir fani tutku ya da gizli menfaat yoktur. Dünyevî dostlukların büyük bir kısmı, dostluğun dayandığı bağ sona erdiğinde biter. Örneğin, eğer aralarından birisi aynı yaşam tarzını sürdüremezse, pahalı eğlencelerden hoşlanan kişilerin uzun süre dost kalmaları pek olası değildir. Gerçek manevî sevgi kendi ödülünü içinde taşır. Bu sevgi, Allah (c.c)'ın sonsuz aşkının bir yansımasıdır.

                                           GÖRÜNMEYEN VARLIK

                                                        (RUHLAR)

     Kâinat yaratılmasından önce, Allah (c.c) Ruhlar âlemini yarattı... Sonra bedenler yaratıldı ve sonra ruhlar bedenlere girdi. Ruhlar kendilerini bedenleşmiş bulduklarında, "Allah (c.c), Allah 

 (c.c) Allah (c.c) nidalarıyla Allah (c.c)'ı zikretmeye başladılar. Bu ilahi varlığın

  bir sonraki ilâhî sıfatı olan Hû'dur. Anlamı "O" dur. Her türlü sıfattan uzak olarak Allah (c.c)'ı ifade eder. Bu ismin tekrarının anlamı: "Yalnızca Sen varsın; yalnızca Sen varsın; yalnızca Sen, yalnızca Sen." Her bir insan nefsi bu ismi tekrarlar. Bütün mevcudat bu isimle titrer ve her bir atom bu zikri söyler.

   Genel olarak, zikir âyini mânâ âleminden maddi âleme, oradan tekrar mânâ âlemine hareketi sembolize eder. Nefes zikrin önemli bir parçasıdır...

   Dervişler "La ilahe illallah" dedikçe, başımızı sağdan sola çeviririz. La inkârdır. Sağa tabiata, etrafımızdaki dünyaya "hiçbir şey yok" diyerek döneriz; "illallah" (Allah (c.c)'tan başka) derken başımızı aşağıya ve sola çeviririz...

   İlk olarak La diyerek temizleniriz: "Hiçbir şey yoktur." Her şeyi fırlatır atarız... Sağa dönüşteki la ilahe ile sembolize edilen bütün mevcudatın inkârı kalbin temizlenmesidir. Sonra illallah diyerek Allah (c.c) hakikatini kalbinize yerleştiririz: çünkü âlemlere, yerlere ve göklere sığmayan Allah (c.c), insan kalbine sığar..,

   İster canlı isterse -görünüşte- cansız olsun, bütün mevcudat Allah (c,c)'ı zikreder.... Hayy ismini zikrettiğimizde, canlı olduğu görülebilen mevcudatı temsil eder. Sonra Hayy ritmik bir nefes haline gelerek, canlı olmasına rağmen bizim duyamayacağımızın ötesinde bulunan eşyayı temsil etmeye başlar.

Gençcan Ailesi Kutsal Mekanda, 6/12/2016

Yorumlar