Sevgilisinin sıfatları kalbindeki aşkının sıfatlarıyla yer de­ğiştirmesi olarak tarif edilir. Başka deyişle aşk, ferdî nefsin fena bulmasını ifade eder. O, denetimi imkânsız bir cezbe, gönülden bir ibadet ve istekle aranması gereken ilâhî bir lütuftur. 'Semavî sırların usturlabı' olan aşk, bu isme lâyık olan dininde ki yüceliği hatırlatır ve akla dayanan imanı değil doğrudan doğruya sezgiden doğan kuvvetli bir inancı birlikte getirir. Bu deruni ışık, onun kendi kendisinin değil­dir. Onu gören, gerçek ilme sahip olur. Hiçbir şey onun kesin bilgisini ne artırır ne de eksiltir. Bunun içindir ki inançsız bir toplumun aklî delillere, dış kuvvete, menfaate ve her türlü bencil heveslere dayanan bir imanın faydasızlığını Çanakkale'de görülmemiştir. Burada savaşanların zihnî yapısında tabiatüstünün, kanuna tabi olabileceği fikrine mukave gösteren bir şey vardır, inanmaktır; çünkü sadece çocuklu­ğumuzda değil, her zaman ve her yerde bizi kuşatan bir gayb âleminin hakikatine inanmadan edemeyiz. Bu âlem hiçbir şekilde dışında kalmadığımız, ulaşılabilir ve bir dere­ceye kadar da herkese açılan bir âlemdir. Oysa onunla ser­best ve açık bir münasebete girişmek pek az kişiye nasip olan bir imtiyazdır. Çağırılan çok, ama seçilen az.

   “Sevin ey hüzünlü kalp; senin severek yaptığın iş, Kuracağın bin mabetten daha iyidir"

Yorumlar